محقق فرهنگ مردم گيلان گفت: تعدد گويش در گيلان به مخالفت‌ها دامن مي‌زند، در صورتي كه همه مردم استان به زبان گيلكي سخن مي‌گويند.

محمد بشرا پژوهشگر گیلانی در خصوص ناآشنايي بسياري از مردم استان گيلان با زبان گيلكي اظهار داشت: هيچ قوم و مردمي مانند گيلكان، دشمن زبان خودشان نيستند و در مدت ۴۳ سالي كه با اين زبان كار مي‌كنم و روي آن تحقيق ميداني دارم، فقط اكثر مردم روستاها، كاملا نسبت به فرهنگ زبان گيلكي وفادار مانده‌اند.
وي با بيان اينكه تعدد گويش در گيلان به مخالفت‌ها دامن مي‌زند، افزود: همه گويش‌ها در اين استان به زبان گيلكي، ولي متفاوتند، به طوري كه گويش منطقه سنگر با شهر كوچصفهان و نيز شهر لشت نشا فرق مي‌كند و در اين ميان، رشتي‌ها هم معتقدند كه گويش رشتي، همان گويش گيلكي است، در صورتي كه گيلكي، دستور زبان خاصي دارد، اما ما روي اين دستور زبان مطالعه نمي‌كنيم.
اين محقق گيلاني با اشاره به قواعد دستوري زبان گيلكي گفت: در مورد لغت نامه گيلكي تاكنون ۵ تا ۶ لغت نامه تاليف شده كه مي‌توان از آنها براي
شناخت بيشتر زبان گيلكي استفاده كرد.

بشرا در خصوص انتقاد برخي از مردم استان درباره پخش اخبار شبانگاهي سيماي مركز گيلان اذعان داشت: ما بايد به زبان مردم نزديك شويم، در حالي كه زبان نوشتاري نمي‌تواند زبان عاميانه باشد و سه چهارم كساني كه مي‌گويند، اخبار گيلكي را متوجه نمي‌شوند، در واقع متوجه مي‌شوند اما براي آنها زبان عادي روزمره نيست.

وي در پايان تاكيد كرد: بايد در خصوص زبان مادري خود مطالعه كنيم و دستور اين زبان را بفهميم.